Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Epipactis distans

fotò
fotò
Estanco-biòu

Ononis spinosa subsp. antiquorum

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Tanco-biòu, Restanco-biòu, Avagoun, Ajagoun, Lènte.

Noms en français : Bugrane épineuse, Bugrane des anciens.

Descripcioun :
Aquesto planto pulèu bèn couneigudo, trachis dins la garrigo, tepiero seco e ermas. Dins li champ, emé sa forto racino fasié tanca l'arraire adounc li biòu, d'ounte lou noum; la subsp. presentado eici, dóu miejour de Prouvènço, èi di proun espinouso.

Usanço :
L'estanco-biòu èi couneigu desempièi li gre (Galien) pèr faire parti li graviho dóu ren ; defèt, la racino èi proun diuretico (mai sènt proun marrit). La planto èi vertuouso tambèn contro lou ràumi de pèu (eczema) bonodi si prouprieta anti-enflamativo. Èi peréu anti-bateriano (gagarisme pèr lou mau de gorjo), lucho contro li champignoun e mai enca.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ononis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero seco - Roucaio - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Ononis spinosa subsp. antiquorum (L.) Arcang., 1882

fotò
fotò
Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho)

Epipactis distans

Orchidaceae

Nom en français : Epipactis à feuilles distantes.

Descripcioun :
Aquesto erbo-di-mousco trachis en mountagno subretout dins li pinèdo à pin-gavot. Es uno planto rèdo e drecho que porto de fueio de 30 à 70 mm, espassejado, un pau redouno e subretout dreissado contro la cambo à 30-60°. Lou bout de la labreto (epichile) èi blanc alor qu'avans èi marroun (ipochile). Li tepalo d'en dedins soun pulèu un pau roso. Poudèn apoundre que li poulinìo parton en douliho après quàuqui ouro (mai pas dessuito).

Usanço :
Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae


Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 14 à 16 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Pinedo - Bos caud - Óuriero de bos
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Epipactis distans Arv.-Touv., 1872 (= Epipactis helleborine subsp. orbicularis (K.Richt.) E.Klein, 1997 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
RR
ges
C
R
C

Ononis spinosa subsp. antiquorum & Epipactis distans

C
CC
R
CC
R
ges
R
ges

Coumpara Estanco-biòu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-di-mousco(-di-fueio-luencho) emé uno autro planto

fotò